Sayfalar

25 Nisan 2012 Çarşamba

Delmece'de Bahar.../21-22-23 Nisan 2012

Merhabalar...
Geçtiğimiz hafta sonu yine yeniden Delmece Yaylası'ndaydık... :)
Cemil Dayı'nın tüm tanıdıklara selamını getirdik.
Tanımayanlar için hemen küçük bir açıklama yapayım.
Delmece Yaylası Yalova İli, Çınarcık ilçesi, Teşvikiye Beldesi'nin yaylası ve 730 metre yüksekliğinde.
Güzelliğinden şimdilik bahsetmeyeceğim, çünkü fotoğraflar yeterince anlatıyor zaten. :)
Cemil Dayı yaz kış yaylada kalıyor. Biz de son 3 senedir Ahmet ile fırsat buldukça yanına kaçıyoruz.
Hatta düğünümüzü de yaylada yaptık. Gerçekten rüya gibiydi. Düğüne özel yazı tabii ki olacak ileriki günlerde :)

Cumartesi sabahı saat 09.00'a kurduk kalkış saatimizi ancak saat 08.59'da şiddetli bir gök gürültüsü ile uyandık. Şaka gibiydi..Ben o moral bozukluğu ile iki saat daha uyumuşum :) Uyandığımda ise güneş yeniden parlamaya başlamıştı.
Kahvaltı , hava durumu araştırması, hazırlıklar falan derken saat 16.00'da yola çıkmak için hazırdık...
Hmmm hem de bu kez 2 motorla.. Insanlık için kısa bir yol olsa da, benim ilk uzun yolumdu kendi motorumla.. :)


Saat 19.00'da Teşvikiye'de Erol Abi'nin kahvesindeydik. Nasıl da açız anlatamam.. Erol Abi'nin eşi sağolsun karnımızı doyurdu. Yine bir not.. Erol Abiler de bizim aileden... Ne de olsa ben onların evinden çıktım gelinliğimle... :))



Yemek sonrası hava da karardı ancak yaylaya çıkma konusunda azimliyiz.. Böylece ilk uzun yolumda, hem gece sürüşü yapacağım hem de 18 km.lik sırf virajdan oluşan bir yolu aşacağım.. :)


Sanırım yaylaya varmamız 45 dakika kadar sürdü. Çok ama çok keyif aldım. Ahmet patronun söylediğine göre de gayet iyiymişim :)
Tabii ki önce Cemil Dayımıza "Biz geldik" dedik. Meğer O da aynı gün aklından bizi geçirmiş..

Sonra çadırımızı kurduk ve tekrar Cemil Dayı'nın yanına soba başına kurulduk. Sohbet, muhabbet, çay, bisküvi derken saat 01.00i geçiyordu uyuduğumuzda..

Ve işte gündüz gözüyle Delmece'de bahar... :)










Ahmet'in deyimiyle sabah kültür fizik hareketlerimizi :)) yaptıktan sonra, Cemil Dayı ile birlikte mis gibi kahvaltımızı ettik.
Sonrasında Ahmet atladı motora ve başladı çamurlara girip çıkmaya...




Ben de bu sırada çadırın önünde kestiriyorum.. Hmm sonra bi ara bir baktım, Ahmet suratında muzur bir ifadeyle gülümseyerek geldi... Eee motor nerede? Bakınız nerede.. :))



Birlikte yeniden gittik motorun yanına ve kahramanımmmm motorumuzu kurtardı :)))
Sonra çamurlarla boğuşmaya devam... Ben de kendimce asfalttan uslu uslu gidip geliyorum :)


Delmece Yaylası'na iki taraftan çıkış var. Bir tanesi gelmiş olduğumuz Çınarcık, Teşvikiye tarafı.. Diğeri ise Gemlik, Narlı tarafı.. Narlı'ya doğru inerken yol uzerinde Selimiye Köyü bulunuyor. Cemil Dayı'nın gözlüğü o köydeymiş, bizden almamızı rica edince düştük yollara..









Önce gözlüğü aldık, sonra Narlı'ya doğru yola devam.. Hedef buralara her gelişimizde uğradığımız Narlı Çamaltı Lokantası...






Narlı deniz kenarında sevimli bir tatil beldesi...Sevgili Serap ve babasının işlettiği lokanta ise hemen girişte...





Oooohh karnımızı bir güzel doyurduktan sonra, biraz sahilde yürüyüş ve sonrasında dönüş yolu...
Akşam Galatasaray- Fenerbahçe maçı var. Izlemek için Cemil Dayı'yı alıp bu kez de Çınarcık tarafına ineceğiz.. Benim için sıkı bir antreman oluyor sürüş konusunda anlayacağınız.. :)

Cemil Dayı koyu bir Fenerbahçeli, eee ben ise malum.. Kesseniz kanım sarı kırmızı akar..  :)) Vee maç başladı..

Başta benim yüz gülüyor tabii.. :)) Aaaaah aahhh ikinci yarı o goller nasıl kaçtı...


Maçtan sonra aheste aheste döndük yine yaylamıza... Yemek, çay, sohbet, muhabbet ve uyku..

Ertesi gün artık ayrılık günü.. Öğleden sonra başlayacağız dönüş yoluna...
Ahmet sabah erkenden kalkıp sporunu yaptı.. Ben ise bütün gece soğuktan rahat edemediğim için, hazır çadırın içi ısınmışken bir saat daha uyudum.
Uyandığımda kahvaltımız hazırdı.. Ellerine sağlık Cemil Dayı..


Kahvaltı sonrası, Ahmet motorunun başına, ben de yine çadırımın başına.. :)) Ooohhh tepede güneş, ne güzel uyumuşum valla.. Koskoca kıştan sonra kemiklerim ısındı.. :)))




Saat 13.00 gibi tam toparlanmaya başlamıştık ki Cemil Dayı derenin yanından geldi... Sazanlar akıntıya karşı yüzmeye çalışıyorlarmış.. Haydi bakalım belgesel izlemeye... :)



Veee ayrılık vakti ve son fotolar... :( Ama önümüz yaz... Artık yollardayız sürekli nasılsa...Yine geliriz..




Eve döndüğümüzde saat 19.00 civarıydı.. En son fotoğraflara baktığımı hatırlıyorum sonra koltukta uyuyakalmışım... :)
Bu çok çok çoook güzel tatil için çok teşekkürler Ahmet, çok teşekkürler Cemil Dayı...
Bu hafta sonu yine keyif bendeydi valla...

sevgimle,
seckin.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder